وقتی گرسنه هستی ننویس
این یک توصیه نسبتاً شناخته شده در زندگی است که شما هرگز در هنگام گرسنگی، عصبانیت، تنهایی یا خستگی تصمیم نگیرید.
من توصیه های مکتوب زیادی را خوانده ام که همین موضوع را نشان می دهد، اما مطمئن نیستم که همیشه با آن موافق باشم.
با نگاهی به دوره های 2020 و 2021، احساس خشم، تنهایی و خستگی شرایطی هستند که تا حدودی در کار کردن (و ماندن) در خانه هر روز به یک امر عادی تبدیل شده اند.
من ساعت‌های بی‌شماری را صرف ضربه زدن به صفحه‌کلیدم با دندان‌های به هم فشرده کرده‌ام، از خودم عصبانی هستم، بازخوردهایی که دریافت کرده‌ام، چیزی که در جهان گسترده‌تر اتفاق می‌افتد، یا صرفاً به‌طور کلی گیر افتادن در سه قفل مختلف.
شاید لحن چند ایمیلی که فرستادم کمی تند بود، اما این مانع نوشتن نشد.
شروع کار در بحبوحه یک بیماری همه گیر همچنین به این معنی بود که من بخش زیادی از سال اول خود را در شرکت به تنهایی از خانه گذراندم. ما به طور منظم‌تری نسبت به تابستان گذشته به دفتر بازگشته‌ایم، اما گزینه‌های کار منعطف و از راه دور ما همچنان به این معنی است که زمان بیشتری را پشت میز در اتاق خوابم بیش از هر جای دیگری می‌گذرانم.
به عنوان یک درون گرا که به راحتی حواسش پرت می شود، فکر می کنم احتمالاً به تنهایی بهترین کار را انجام می دهم. اما می توانم بگویم که در دو سال اخیر مواقعی بوده که احساس تنهایی کرده ام. و با این حال، من همچنان به نوشتن ادامه دادم.
انرژی بخش بسیار مهمی از بهره وری و خلاقیت است. من قطعاً زمانی بهترین می نویسم که احساس انرژی می کنم. اما چیزهایی مانند کم خوابی، خستگی همه گیر و عدم تمایل گاه به گاه برای تعویض لباس خوابم به این معنی است که قطعاً مواقعی وجود داشته است که در محل کار احساس خستگی زیادی کرده ام.
شاید یکی دوبار روی صفحه کلیدم چرت زده باشم. اما بیشتر در مه مغزم فرو می‌رفتم و هر روز چند تکه از آن‌ها را بیرون می‌ریزم، حتی اگر برخی از آن‌ها خواب آلودم را کمی بیشتر از حد معمول طول بکشند.
با این حال، تنها توصیه ای که می توانم کاملاً با آن موافق باشم این است که هرگز وقتی گرسنه هستید، ننویسید.
حتی سعی نکن
حواس‌تان پرت می‌شود، احساساتی و ناامید می‌شوید و شروع می‌کنید به این سوال که آیا تا به حال استعدادی به‌عنوان نویسنده داشته‌اید، و سپس ناهارتان را می‌خورید و متوجه می‌شوید که فقط به یک ساندویچ نیاز دارید.
کپی رایتینگ یک تجارت سخت است. همیشه این کار را با شکم پر انجام دهید.